Yalnızlık çok cazip bir fikir gibi gelmiyor bence kulağa

Doğrularından, oluşundan, duruşundan, taviz verme,
Gülüşünden, hayallerinden, verdiğin sözden vazgeçme
Dünü güzel yanlarıyla hatırla,
Şu anı, ne olursa olsun dimdik ayakta yaşa!
Eğer ömrün vefa ederse yarın yeni bir gün unutma.
Her şey herkes değişir. Ne mutluluk ne hüzün, baki değil asla!
Ne hiçbir zaman dert uğramayacakmış gibi bulutların üstünde yaşa, ne de sıkıntıların hiç bitmeyecekmiş gibi umutsuz olma!
Aklının bir köşesine yaz hazırlıklı ol; elbet uğrayacak sana da bir gün, hayata dair ne varsa.
Yalnızlık çok cazip bir fikir gibi gelmiyor bence kulağa, herkes kötü değildir. Birilerine güvenmek zorundasın hayatta. Bu güne dek karşılaşmış olduğun “kötüler,” nazarlık olsun inşallah bundan sonra karşına çıkacak olan iyi insanlara!
Severek tutabileceğin bir el, sarılabileceğin bir bel seni çok daha güçlü yapar hayatta.
Farkında olmasan da tek değil iki kişisindir, Sen değil “siz” sinizdir!
…ve tek heceli en güzel kelime “biz” dir. Hecelenemez, tek seferde “birlikte” söylenmesi gerekir!
Sevdiklerinle ortak paydalarda buluşmaya çalış mutlaka. Ortak anlar, ortak yaşanmışlıklar sizi çok daha yakınlaştırır. Ve hayattan çalınan bu tip zaman dilimleri, hanenize, hayata atılmış bir gol olarak yazılır. Farkında mısın acaba, jeneriklik bir gol attınız hayata!
Olmazsa olmazlarımız arasında “gurur” çoğumuzda liste başı ama sevdiklerinde, gururdaki harf topluluğu kadar önemliler bu dengeyi çok iyi ayarla!
Mutluluk; ne cennet bahçesindeymiş gibi yaşamak, ne de her halinle dört dörtlük olmak, mümkün mertebe boşlukları doldurarak ayakta kalmak.
Boş ver, eyvallah de geç sana yaşatılmış acılara. Kolay değil ama mutlaka geçer gider. Say ki acı biber sürdü hayat ağzına! Bak, öğrendin daha dikkatli adım atmalısın demek ki bundan sonra.