Eğer beynin açılıp bir zemine yayılsaydı yirmi metrekarelik bir alan kaplanabilirdi

Birilerini anlamaya çalışmak oldukça yoruyor beni. Düşünce okuyamadığım gibi ne müneccimim ne de fal açabilirim. Ayrıca kişilerin hâl ve hareketkerine bakarak ne olduğuna dair anlamlar çıkarabilecek kadar da akıllı değilim. 
Oysa yalnızca üç beş kelimeyle benden ne istediğini bana söyleyebileceğin gibi, yine üç beş kelimeyle düşüncelerini bana söyleyebilirsin gibi geliyor sanki.
Ama lütfen benden, yok yere seni anlamamı bekleme.
Ben ne imalardan yola çıkarak doğru sonuca varabilirim ne de seni yeterince anlayabilirim. Böyle bir iletişim şekli bizi yormaktan baska hic bir ise yaramayacağı gibi; ötesi aramıza kalın duvarlar örmek gibi!
Eğer beynin açılıp bir zemine yayılsaydı yirmi metrekarelik bir alan kaplanabilirdi; böyle devasa bir şey ve milyarlarca hücre arasında, ne düşündüğünü anlayıp ne sakladığını bulabilmemin ihtimali yüzde kaç sence? Yüzde bir bile değil bence! Ve yine bence, rica ederim konuş benimle. Ne ben yorulurum ne sen üzülürsün böylece. Lütfen benden sahip olmadığım bir yetenekle, bilinmezi bilmemi bekleme.